Sonbaharın hüznü müydü kalbime vuran, yoksa sararıp dökülen yaprakların ağırlığı mıydı taşıyamadığı dallarımın bilemiyorum bu aralar içimde değişik bir duygu var. Hani sanki güzel bir günün yaşanılmışlığı ile bitmek üzere olan kadehteki son yudum rose gibi.

Ama olsun daha yürüyecek çok yol, görecek çok sonbahar var. Belki son belki ilk ne farkeder ki eğer o anın içerisinde değilsek ve o anı yaşayamıyorsak özgürce. Ne önemi var?.. Derken bastığım yaprakların hışıltısıyla hatırladım sonbaharın da güzel yanlarının olduğunu. Mesela kahverengi ile yeşili aynı karede görebiliyordum. Bu demek oluyor ki zıt renkler uyum içerisinde, doğa yeniden bir dönüşüme giriyor. Bu kış güzel geçecek. En azından geçecek ve sonra tekrar o çok sevdiğim yaz gelecek.

Kim bilir belki de mevsimlere bu kadar takılmamak gerek. Sadece o anı yaşamak, o ana göre giyinmek. Giyinmek demişken, sevdiğim son bahar parçalarını toparlayıp bir stil postu hazırlamak istedim. İstemekle kalmadım sevgili teyzemi ziyarete gittiğimde keyifli de bir çekim gerçekleştirdik. Bu her sonbahar onunla yaptığımız klasik bir aktivite aslında. Geçen seneki stil postuma bakmak için buraya tıklayabilirsin.

Kuru yaprakları toplayıp, havaya atarken ki eğlence... Son bahar benim için işte tam da bu.