Uyku tutmayınca sabahın 6'sında kalkıp başladım yazmaya. Biraz kahve demledim kendime her zamanki gibi içmeyeceğimi bile bile. Sonra elime aldım kupamı ne de olsa üzerinde "one day we're gonna live in paris" yazıyordu diye değil; çok tatlı bir oluşumdan hediye geldiği ve ismimin baş harfi olan G harfini de yazmayı ihmal etmedikleri için. Uzun zamandır niyetliydim bu tarz bir kupa almaya, ama ne zaman Esse'ye uğrasam G harfinin bitmiş olduğunu görüp, eve hüsranla dönüyordum. Derken Club of Cups hissetmiş olacak bana bu tatı şirin kupayı göndermiş. Aslında bu benim için sadece bir kupa değil, içerisine hayallerimi de koyup içebildiğim, tatilde bile yanıma aldığım şirin bir eşya. Tatile geldiğimiz ilk günde bavulumdan heyecanla çıkarıp, bir kaç kare fotoğraf çektim hemen. Hatta birkaç tanesini instagram hesabımda çoktan paylaştım bile.
Ummak değil miydi bizi mutlu eden? Hayal kurmak değil miydi bizi başarıya ulaştıran.. Öyleyse bir gün Paris'te uyanarak kaldırıcağımız kupaların şerefine içiyorum bu kahveyi..
Fincan ve kahve diyince aklıma hep Murathan Mungan'ın o hüzünlü dizeleri gelir. Aslında öyle bir hüzün içerisinde değilim bu aralar ama nedendir bilmem içimden paylaşmak geldi...
çok zaman sonra oturup
Bir fincan kahve içebilmeli insan
Eski sevgilisiyle
Geride bunu bırakabilmeli
Yalnız ya da birlikte çekip giderken bir ilişkiden
Her şey dün gibiyken
Yıllar geçti
Uzakta birbirimizden
cam kenarına oturduğum masadan
yüzüme sokağı vuran tülün gölgesinde
düşünüyorum:
yavaş yavaş anıların da terk ediyor beni
git gide azalıyor
günün birinde
birlikte
bir fincan kahve içebilmenin
sadakati
hayali
neden mümkün olmuyor
ayrılmak
yok pahasına tüketmeden her şeyi
garbage'ın şarkısı:
"cup of coffee"
benim yıllar önce aşkımıza verdiğim
söz gibi, hayal:
yıllar sonra insanın eski sevgilisiyle
hüzün, şefkat ve incelikle bir fincan kahve içebilmesi
neden yıllar sonra bir araya getiremiyor bizi
hüzün, şefkat, incelik ve bir fincan kahve
yalnızca bu kadarına azalmışken
bir zamanlar yaşanan
o büyük aşkın ikindisi
fincanın üzerinden birbirimize bakarken
ikimiz de biliyoruz giden gitti
daha kapıda ayrılacak yollarımız
buluştuğumuz kafeden
kendi hayatlarımıza dağılırken
yine de birbirimizden hatırladıklarımıza değmez mi
o bir fincan kahve
ağzımızda yıllardır zehir zemberek bekleyen
ya da boş ver, en iyisi
garbage dinleyelim ikimiz de
kahvelerimizi içerken kendi evlerimizde
Kupaları instagramdan takip etmek için: https://instagram.com/clubofcups
kupalara sahip olmak için: clubofcups@gmail.com
